กิจกรรม
“เอาชีวิตรอดในถิ่นทุรกันดาร”
สิ่งที่ต้องเตรียม
- รองเท้าแตะขนาดของผู้ใหญ่, หมวกปีกกว้าง และแว่นตากันแดดสำหรับแต่ละทีม
- บัตรภาพทีมละหนึ่งชุด (ใช้กระดาษขนาด 3x5 นิ้ว วาดภาพลงบนกระดาษและเขียนกำกับด้านล่าง) ซึ่งแต่ละชุดประกอบด้วย
- ภาพของสิ่งที่ชาวอิสราเอลอาจนำไปในถิ่นทุรกันดาร เช่น หม้อ เสื้อผ้า วัว แกะ เครื่องดนตรีชิ้นเล็กๆ รถลาก ไม้เท้า และอื่นๆ
- ภาพสิ่งของที่จะไม่พบในถิ่นทุรกันดาร เช่น โทรทัศน์ แว่นตาดำน้ำ รถบังคับ เตาอบ วิทยุ เกมคอมพิวเตอร์ และอื่นๆ
- บัตรสามใบที่มีรูปของ น้ำ มานา และเนื้อนกคุ้ม
วิธีเล่น
- แบ่งเด็กออกเป็นทีมละไม่เกินห้าหรือหกคน แต่ละทีมให้เด็กเข้าแถวเรียงหนึ่งสำหรับการแข่งขัน
- บอกเด็กว่า “เมื่อชาวอิสราเอลเดินทางออกจากอียิปต์ จะเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร พวกเขาต้องนำสิ่งของต่างๆ ติดตัวไป และจำเป็นต้องเอาสิ่งที่จำเป็นสำหรับเอาชีวิตรอดในการเดินทางไปด้วย” ให้เวลาเด็กปรึกษากันในทีมสักครู่ (เด็กยังไม่เห็นบัตรคำ)
- ครูสลับบัตรคำของทุกทีมรวมกันทั้งหมด เรียงบัตรให้เป็นกองเดียวแล้วนำไปวางไว้อีกฝั่งหนึ่งของชั้นเรียน ยกเว้นบัตรน้ำ มานา และเนื้อนกคุ้มสำหรับให้ครูถือไว้
- สมมุติให้เด็กทุกคนเป็นชาวอิสราเอล เด็กคนแรกของแต่ละทีมต้องสวมรองเท้า ใส่หมวกและแว่นตากันแดดก่อน แล้วจึงวิ่งไปที่กองบัตรคำและเลือกบัตรคำหนึ่งใบที่ชาวอิสราเอลต้องใช้ในการเอาชีวิตรอดในถิ่นทุรกันดาร เมื่อวิ่งกลับมาที่แถวให้วางบัตรคำลงกับพื้น เด็กคนต่อไปจึงสามารถลงแข่งต่อไป
- หากเด็กหยิบบัตรซ้ำหรือบัตรที่ไม่มีในถิ่นทุรกันดาร เด็กคนนั้นต้องวิ่งเอาบัตรนั้นกลับไปคืนแล้วหยิบบัตรใหม่กลับมา เด็กคนอื่นๆ ในทีมสามารถส่งเสียงช่วยเหลือทีมของตนเองได้
- เมื่อเด็กได้บัตรคำที่จำเป็นทั้งหมดแล้ว พวกเขาก็ยังทำไม่สำเร็จจริงๆ หากมีทีมใดที่เอ่ยขึ้นว่า น้ำอยู่ที่ไหน หรือเนื้อ หรืออาหารยังไม่มี ให้ครูนำบัตรที่เขาเอ่ย ไปให้แก่ทีมนั้น หากไม่มีทีมไหนคิดถึงเรื่องพวกนี้ ให้ครูบอกใบ้เป็นแนวทางให้เด็กได้คิด เช่น “ครูสงสัยจังว่าชาวอิสราเอลกินอะไรเป็นอาหารในถิ่นทุรกันดาร” เมื่อทีมไหนตอบให้บัตรคำแก่ทีมนั้น
- หลังจากเล่นเสร็จ ครูอาจชี้ให้เห็นว่าเราต้องพึ่งพาพระเจ้าสำหรับสิ่งที่สำคัญที่สุดในการเอาชีวิตรอด และให้เด็กแสดงความคิดเห็นว่าการทำงามร่วมกันเป็นทีมสำคัญอย่างไร การทะเลาะกันในทีมส่งผลดีหรือผลเสียอย่างไร หากพวกเขาอยู่ในถิ่นทุรกันดารพวกเขาจะบ่นต่อว่าผู้นำหรือไม่ อย่างไร?
